Meestal kan het ze niet heet genoeg zijn, liggen ze op de verwarming of warme tegels, heerlijk in het zonnetje…maar de afgelopen weken werd het sommige katten toch echt te heet onder de pootjes…

kater Fred zoekt een oplossing tegen de warmte…

Mercé (nest 2001) heeft het warm….

Luna (Liezel 2010) zoekt verkoeling…

“De onbetwiste koningin van het terrein is Pipeline, wier dag tegen middernacht begint, waarna ze om de zoveel uur even thuiskomt om een muis te brengen en een paar brokjes te eten.
De daaraan voorafgaande avond worden wij beurtelings bewoond, waarbij ze van tijd tot tijd een krokodillenbekje maakt. Voor een buitenstaander vervaarlijk ogend, ontbloot zij dan haar tanden en wrijft haar tandvlees tegen je hand aan.”

De ren is uitgebreid van een bij vier meter, naar vier bij vier meter. De katten kunnen nu bij de vijver spelen, meer klimmen en wij kunnen een tijdje bij ze zitten. Vandaag 3 mei mochten ze er voor het eerst weer in. Er werd natuurlijk eerst gekeken waar ze mogelijk konden ontsnappen, maar toen ze zagen dat de kooi echt dicht was, kregen ze plezier in het buiten zijn.
De kooi is gemaakt door otten petcages

Twee foto’s van Pipeline en haar kinderen die op Bengaaltjes lijken.

De Franse Pipeline en haar kinderen (foto Fré en Ellis)

Katten uit Frankrijk (foto Fré en Ellis)

Uit de mail:”De ontmoeting met Shiva en Kali vond ik erg spannend, maar het deed de fretjes eigenlijk erg weinig want ze hadden alleen maar oog voor het spelen met elkaar.

We hadden eerst de fretten in een zijkamer gezet en de katten in de
huiskamer gelaten om aan de geur te laten wennen.
Maar ze wisten niet wat ze overkwam. Zoals echte bengalen slopen ze dicht over de grond op zoek naar waar de frettengeur vandaan kwam. Langzaam schoven de schouderbladen langs elkaar terwijl ze op hun hoede rondkeken,
Een beetje nerveus, klaar voor actie wanneer het nodig zou moeten zijn
hebben ze de kamer afgespeurd en langszaam begonnen ze aan de geur te wennen.
De dag daarna de fretten met kooi in de huiskamer gezet en dat was
natuurlijk super interessant.
Shiva was niet bij de kooi weg te krijgen en Kali wilde vanaf het veilige tafeltje ook wel zien wat er allemaal aan de hand was.
Toen de fysieke ontmoeting… eerst de katten aan de achterkant van de fret laten ruiken (de meest veilige kant van de fret waar geen bijterige tandjes aan zitten)
Shiva wilde hem graag aanraken… dus af en toe een zacht tikje met zijn pootje tegen de fret.
Toen de fretjes laten spelen terwijl de katten toekeken. Kali veilig op de
kattenpaal en het duurde niet lang voordat Shiva het middelpunt van het
geheel wilde zijn en zich tussen de fretten in gooide om mee te kunnen
spelen.
Ondanks dat hij wel een paar keer een fret in zijn achterpootje had hangen is hij heel lief en heel voorzichtig met ze. Echt een Lieverd!
Erg leuk om ze zo samen te zien spelen en kan het natuurlijk niet laten om een paar kiekjes naar je door te sturen van de fretjes en de katten.”

Yara

Yara en Zoé zijn twee lieve bengalen, met allebei een eigen karakter
Uren en uren kunnen ze in de tuin rondstruinen, achter de spinnen aan,en al het andere wat vliegt en beweegt.
Heel af en toe hebben ze een slaap- c.q hangdag, maar vaak zijn ze erg
actief met zijn tweeen.
Merkwaardige trekjes hebben ze wel, ze zijn lief, maar kunnen ook o zo veel kattekwaad uithalen.
Zo hebben we in twee kamers nog behang op de muur, de bengels zijn totaal niet geinteresseerd,….totdat er op zon mooie wand ergens een heeelll klein snippertje zichtbaar is ;dan is het huis te klein en ze zullen niet rusten voordat het snippertje “onderzocht hebben”.
Met veel gemiauw en gekrauw weten ze uiteindelijk van het snippertje een scheurtje te maken en vanaf dat moment is het beest los !
Op geregelde tijden wordt even wat werk verzet door de dames en de flarden hangen er dan ook inmiddels bij.
Binnenkort gaat het behang dus van de wanden, we zullen ze leren die bengels.
De oplossing was natuurlijk …deuren dichthouden, nou dat heeft ook niet lang geduurd, want Zoé is een meester in het openen van deuren geworden;
zelfs de voordeur moet op slot voor ons kleine inbrekertje.
‘s Morgens is het dan …ja hoor Zoé is weer bezig geweest …alle deuren open!! Gelukkig heeft ze geen oplossing voor de schuifpui.
Gisteren hadden we het raam van de slaapkamer opengelaten, het was lekker weer en opeens horen we een hoop geritsel en een harde dreun ! Zoé was uit het raam op de pergola geklommen en via de druivenbladeren naar beneden gestort,de ramen moeten dus ook op de kierstand.
Papier is ook niet veilig, laat geen belangrijke stukken liggen, want beide dames slaan ook aan het lezen op hun eigen wijze, de snippers vinden we door
het hele huis.
Tot slot vinden ze het ook een waar genoegen om bij de jacht op muggen vanaf grote hoogte goederen naar beneden te gooien; op zich niet zo erg, maar er sneuvelt zo ook wel eens een fles in de keuken.
Gelukkkig hebben ze ook nog een andere kant ; ze luisteren als geen ander !!

Aad en Cora Terwiel

Op de TIBCS site kwam ik dit verhaal tegen, waarin ik het gevoel over de kittens die bijna “uitvliegen” mooi vond weergegeven. Ik mocht het plaatsen met toestemming van Mark Pennington van Mystre Bengals, Bedankt Mark!
Mystre Bengals
catbuyersguide

It will kill me to say goodbye to my babies. They are all going home
VERY shortly. All of Dreamys kids, but one, will be gone within the week
and I am already really sad about it. They are so very much like my
children, and they all have such defined and individual personalities.

Blossom is so sweet and gentle, will sit for an hour on your chest and
just stare at you or lick your nose.
Lightening is the loudmouth, can tell his voice from every other so
clear and demands you pay him attention
April is such a loving sweetheart, very calm but very interested in
everyone
Thunder is affectionate, and will be all over anyone that lets him get
near them
Violet is a trouble maker, loves to be everywhere she isn’t supposed to
be and then will taunt you to come get her
Zorro is the big boy, first to try everything, and by far the most
loving cat I have seen

I can identify voices, how their jingles jingle, and even the way they
walk on me with my eyes closed now. I know who will be the first to run
out of a door, who will get to the toilet paper rolls if you leave them
out. So unique, so special, such a wonderful blessing from God. How did
they get so big so fast? When was it that they learned they could leap
so high and so far? How did they get to be so dang fast?

These kittens have never known a stranger in that they will go to anyone
and love on everyone. We just moved into our big, brand new home last
Saturday and they had zero problems adjusting to it. Nothing fazes them.
No one is shy or reserved by any means. They will come to you when they hear your voice, love to play in water, all are perfectly happy to ride on your shoulder, everyone uses the litter box faithfully and have had
zero accidents. Not one has had so much as a runny nose or stool, they
are in perfect health. They are all so beautiful with wonderful type and
coat and color. I could not have asked for a better mama cat and (I can
brag a little about daddy) RW SGC Drinkwater Derringer is a wonderful
daddy and will love on the babies whenever he gets the chance. These
little fur balls all purr like crazy, will sleep under your chin and can
bound over tall buildings. They love all the other cats running around
our home and the other cats all look out for them. They are forever a
part of us and our lives have been changed for the better because of
them. My wife, son and I love going to shows, love the friends we have
made, all because of this wonderful breed. The wonderful part of
breeding is that you can look into their beautiful eyes and see what you
have been a part of creating. They are the epitome of love and beauty on
four paws. Not every litter can be perfect, or go so well, but this one
sure did (with the exception of the emergency vet visit at delivery
where everything ended up great with no problems)

In just a few minutes they are being picked up to go get spayed and
neutered and have microchips put in. (my vet picks up and delivers and
does most things right here in the house so my babies don’t have to ever
go to the vets) I must say that I believe in ESN because I don’t want
anyone to ever breed one of my fur children without me knowing they will
have a life where they are cared for in the best possible way. I want to
have the S/N done where I can take care of them for the few days of
recovery so that I know that everything is going to be fine. If there are issues I don’t want the new owners to be the ones who have to deal
with it.

This will be a hard week for us all 🙁

We will still have the little ones from Reignys litter and are holding
onto one girl until July (till her two foot returns from vacation) but
the house will sure grow quiet and we will all cry. But they will have
good lives, with good people. I just always wonder, will they love them
as much as I do? I sure hope so, they are very special angels and they
deserve the very best.

Thank you all for letting me ramble and share. And thank you for all
your support and friendship.

Mark Pennington

Laten we eens het gedrag van katten ’s ochtends ter sprake brengen. Waar onze poes Chelsea met tegenzin ontwaakt wanneer de wekker gaat, veert Lupo direct op. Zodra hij een wekker hoort (er zijn er meerdere in het huis), gaat hij naar het desbetreffende kamertje om zich er van te vergewissen of de gewekte persoon ook echt wakker is. Geheel gelukkig en stralend wenst hij je met kopjes goedemorgen, of bijt hij even zacht in je neus.
Chelsea doet het liever rustig aan. Ze doet haar ogen wel open, maar nog niet volledig, rekt en strekt zich een paar keer en gaat dan zo dicht mogelijk bij je hoofd liggen, om te voorkomen dat je op gaat staan. Eerst wil ze nog even met haar pootjes en nagels in je vel kneden, als was je haar moeder. Beledigd verdwijnt ze als je het lef hebt om op te staan.
Chandra is direct actief. In haar brein is opstaan verbonden met datgene wat ze het liefst doet: eten. Gelukkig blijft ze slank, ze heeft vast een hoge verbranding.
Maar nu het weekend. Ik ben geen langslaper, maar mag als ik niet hoef te werken, graag een uurtje langer blijven liggen. Lupo is wakker als de vogeltjes gaan fluiten en dat is soms erg vroeg. Blijkbaar verveelt hij zich dan, want ik heb hem op de volgende gedragingen betrapt:
Hij zet zijn poot achter het schilderij tegenover het bed en laat het met een irritante regelmaat tegen de muur aanklappen. Nog even ben je in dromenland, maar opeens hoor je het, klap, klap, klap…Hetzelfde met de Luxaflex. Hij gaat op zijn achterpoten staan en laat zijn rechterpoot van boven naar beneden glijden over de lamellen. Roetsj, roetsj, roetsj…En ongelogen, hij kijkt tegelijkertijd om te zien of zijn handeling effect heeft.
De laatste weken maakt hij het helemaal bont.
Hij plundert de boekenkast naast mijn bed. Boek eruit….. klap, nog een boek…klap, blaadjes….flap, doosjes met pennen, gummetjes en ander klein spul….klets…”ik wil AANDACHT!!!!”
Laatst was ik het zo zat, dat ik hem buiten de slaapkamer zette. Een kwartier later sprong hij op de deurknop en de deur was weer open. Omdat Chandra zo verliefd op hem is, volgt ze hem in alles, dus ook in zijn irritante gedrag. Ik zette ze alletwee buiten in de gang en deed de deur op slot. Een uurtje later kwam ik beneden om een ontbijtje te maken en daar zat het stel, schuldbewust op de tafel. Ze waren echt onder de indruk. Maar niet voor lang. De volgende dag stond mijn werktas nog in de gang. Lupo dacht, de kamer hoef ik niet meer te proberen voorlopig, laat ik dan de tas eens onderhanden nemen. Stencil voor stencil heeft hij uit de tas gehaald en de inhoud lag feestelijk over de trap. Keek hij nou echt wat triomfantelijk of was dat verbeelding?
Ik heb al van de andere gezinsleden gehoord, dat als ik hem buiten sluit, hij de anderen gaat wakker maken, dus een echte oplossing is er nog niet. Gelukkig zijn we erg gek op hem omdat het zo een enorme knuffel is, dat maakt weer veel goed.
Maar waar ik nu nieuwsgierig naar ben, is, hoe gaat dat bij jullie thuis?
Hannah

Ik heb thuis een ziek Beertje. Zielig??? nou, niet echt. De lieve Beer heeft gisteren goed te eten gehad. Heeft in de kooi gezeten, heeft buiten gelopen, allemaal goed en lief dus. Toen moest ik even weg. Daarna heeft hij weer buiten gelopen en verder lag hij op de bank, languit.
Hij kwam ‘s nachts al gauw op mijn bed liggen en lag weer heerlijk languit. Vanmorgen om half 7 hoor ik hem beneden braakgeluiden maken. Ik denk: Wat raar, meestal doet hij dat in de kooi, als hij gras heeft gegeten. Ik liep naar beneden en zag op de mat bergen uitgebraakt eten liggen. ik maakte me zorgen, dat kon toch niet, zoveel eten had hij nooit gehad van mij.
Ik schepte het met bergen tissues op. Het rook verdacht veel naar gerookte vis. En opeens wist ik het. De resten van de kakelverse makreel. Makreel, die hij nooit eet. Ditmaal zo vers uit de rokerij, heeft hij duidelijk anders gedacht. Bij zijn voerbakje zag ik nog een stuk vel liggen.
Dat was alles wat er restte van de makreel. De rest zat in de maag. En dat kom Beertje allemaal niet verwerken. Daarom heb ik nu een suffig, ziekig Beertje. Hij moet bijkomen van zijn ongeëvenaarde gulzigheid. Ik hoop, dat hij vanmiddag weer levendig is. Arme lieve Beer.
Francis

Met Yara en Zoe gaat het prima hier; Yara is helemaal watergek en Zoe weet inmiddels dat deuren open kunnen als je tegen de klink opspringt; dat was wel even wennen !! Geen kamer is meer veilig en de voordeur moet nu wel op slot voor de zekerheid. Gelukkig heeft ze voor de schuifpui nog geen oplossing gevonden…..
Ze zijn gek op de tuin (en de vogels die er in rondhuppen) en mogen er dagelijks een uurtje in doorbrengen, ook daar blijken ze erg innovatief te zijn; ze hebben ontdekt dat als je maar ver genoeg een boom inklimt, je wel degelijk in de tuin van de buren kunt komen en dat is best aantrekkelijk. We moeten dus wel streng toezicht houden, maar ze luisteren bijna altijd voorbeeldig en als we nee roepen dan komen ze onmiddellijk terug.
Yara komt nu ook mee de douche in om een poging te doen water te drinken tegen de stroom druppels in ; meestal helpen we haar dan maar door een hand erbij te houden, dan drinkt ze uit onze hand terwijl ze kleddernat wordt. Rare katten ….die bengalen.
Aad en Cora

Brockenmoor’s Zoe en Yara van Aad en Cora